Ik las dit gedicht in een Facebook-post over Elijah Eugene Cummings. Hij was een senator voor de Democratische partij in de VS. Ik kende hem alleen van een fel debat met Trump over racisme. Maar zijn levensverhaal is duidelijk veel sterker dan dat debat alleen. Dit gedicht, dat hem blijkbaar inspireerde, vind ik zelf ook treffend.
Het kan overweldigend zijn, de gedachte dat elke minuut telt en een moment van verantwoordelijkheid omvat dat zo groot is dat je het alleen vanuit het perspectief van de eeuwigheid kan begrijpen. Maar het kan ook bevrijdend zijn. Ook al kan je je maar een minuut inzetten voor wat je het meest belangrijk vindt, die minuut is van tel. Een beetje zoals het lied over de steen en de rivier…